De maatschappij is niet meer los te koppelen van ‘altijd bereikbaar zijn’ voor alles en iedereen. Vooral jongeren verliezen zich daar helemaal in, alhoewel op een overgebruik van internet geen leeftijd staat.
Jongeren hebben geen tijd meer om hun eigen problemen te voelen of zelf beslissingen te nemen. Ze worden overstelpt door overvloedig advies van iedereen die zijn of haar gegevens heeft via instagram, whatsapp en soortgelijke social media.
Door het kijken van de vele video’s weten jongeren van tegenwoordig inderdaad veel. Maar dat neemt niet weg dat ze gedurende hun leven ook geconfronteerd worden met voelen en emoties. Het leren omgaan met ieders eigen inwendige leven en bijhorende pijn, frustratie en verveling kost tijd, veel tijd waar jongeren tegenwoordig ‘geen tijd’ voor hebben.
Series en films. Het eerste bestond nog niet toen ik kind was en het tweede was een extraatje voor een zaterdagmiddag of vakantiedagen. Wij speelden en bewogen en bouwden van daaruit onze wereld op wat vandaag de dag niet meer het geval is. Nu wordt een leefwereld opgebouwd vanuit de geziene bewegingen van anderen die leven op het scherm dat we bekijken.
Het huis in Visalibons heeft WIFI maar die kan makkelijk afgesloten worden zodat er een aantal km gelopen moet worden voor het volgende bereik te vinden is en er is geen televisie.
Individueel of in kleine groepen kunnen er activiteiten vakanties gepland worden, zonder mobiel op zak en instant doorgeven van waar men mee bezig is aan vrienden en familie.
